Нова публикација: ПРОЦЕНКА НА ВЛИЈАНИЕТО НА РЕГУЛАТИВАТА НА ВОВЕДУВАЊЕТО МОДЕЛ НА СОЦИЈАЛНИ ДОГОВОРИ ВО РЕПУБЛИКА МАКЕДОНИЈА

Share This Post

Утврдување на улогата на државата и на приватниот, односно граѓан- скиот сектор, во процесот на испорачување социјални услуги е од особена важност за обезбедување соодветен модел на воведување, обезбедување и мониторинг на заштитата на ранливите категории граѓани во Република Македонија. Во овој контекст е важно да се посочи дека во услови на вове- дување модел на социјални договори се овозможува соодветна поделба на улогите на два чинитела; притоа секој го има приматот во своето делување, а целта е обезбедување достоен квалитет на услуга. Улогата на државата на централно и локално ниво е фокусирана на својата суштинска функција, развивање политики, воведување стандарди, обезбедување финансии и вршење надзор/контрола; додека давателите на услуги, приватно или јавно управувани, односно граѓанскиот сектор, се насочени кон испорака на услуги користејќи го потенцијалот за иновации и флексибилноста во подобрување на квалитетот на услугите.Сепак, законодавството во областа на социјалната заштита е комплекс- но, сочинето од повеќе закони и подзаконски акти. Како што е посочено во Анализата за воведување социјални договори, како и за воведување потребни стандарди за квалитет и давање дозвола за работа како даватели на услуга, потребен е меѓусекторски пристап, првенствено во делот на законодавството што треба да обезбеди децентрализација на испораката и на финанси- рањето на социјалните услуги, либерализација на „пазарот“, односно конкуренција темелена на гаранции, флексибилност и автономија, контрола на квалитетот, култура на партнерството. Оттука произлегува дека соодветната правна рамка е првиот чекор кон обезбедување услови за воведување на со- цијалните договори и притоа е утврдено дека со соодветна интервенција во Законот за социјална заштита и со воведувањето соодветна секундарна регулатива ќе се унапредат одредбите од постојната правна рамка. Граѓанските организации и другите недржавни даватели на услуги имаат важна улога во спроведувањето и во развојот на социјалните услуги. Истражу- вањето ја нагласува способноста на граѓанските организации за пофлексиби- лен и поприлагодлив пристап до специфичните потреби на корисниците, са- мостојноста, намалувањето на бирократија, а особен фокус на нивната мисија е да станат поефикасни даватели на социјалните услуги. Главен предизвик на граѓанските организации е одржливоста на услу- гите што ги даваат и финансиската зависност од донации. Со воведувањето на системот социјални договори што би „обезбедиле долгорочно стабилно финансирање на услугите, граѓанските организации би можеле да даваат многу повеќе услуги и да опфатат многу повеќе корисници” 1 . Социјалните договори би го решиле финансирањето на невладините организа- ции и директно би влијаеле на бројот и на видот услуги што се нудат на пазарот. Со нив би се зголемил и опфатот на корисници со што би се унапредил квалите- тот на живот и на корисниците на социјалната заштита и на нивните семејства. Во истражувањето беа испитувани и општата информираност, разби- рањето, ставовите, интересот и можностите на релевантните актери во однос на постојните и евентуалните идни барања за усогласување на нивната ра- бота со минимални стандарди за квалитет. Како релевантни актери, односно засегнати страни, беа идентификувани 11 даватели на социјални услуги и тоа пет државни и шест приватни. Имено, постои општо позитивно и не- двосмислено разбирање за придобивките од стандардите, а во однос на прашањето за можноста за обезбедување дополнителни финансиски сред- ства со цел воведување на стандардите, поголемиот дел од давателите на услуги, поради отсуство на дополнителни средства, дадоа негативен одговор, додека само 2 од 11 дадоа позитивен одговор. Според податоците што беа произведени и акумулирани со ова истражу- вање се дојде до заклучок дека постојат три опции за воведување социјални- те договори, со свои карактеристични предности, слабости, можности и зака- ни, и тоа: (1) усвојување на нов Закон за социјална заштита; (2) промена на Законот за социјална заштита и воведување на социјални договори; (3) операционализација на институцијата управен договор. Социјалните договори се сметаат за прогресивен систем за градење долгорочни јавно-приватни партнерства и ќе овозможат целосно спроведу- вање на деинституционализацијата во системот на социјална заштита во Ре- публика Македонија. Социјалните договори се главниот инструмент за оства- рување на плурализмот во доставувањето на социјалните услуги, со учество на невладините, приватните и религиозните организации како даватели; ќе обезбедат разнообразност на услугите во однос на видот и местото на дос- тавување, а со тоа ќе влијаат на рамномерен регионален развој и поголема еднаквост. Системот на социјално договарање ќе овозможи долгорочно и одржли- во финансирање на социјалните услуги доставувани од граѓанските органи- зации. Исто така, ќе влијае на иновациите и ќе зголеми локално доставување на услугите онаму каде што е потребно. Може да има влијание и на развојот на социјално претприемништво, како и на намалување на внатрешните миг- рации. Конечно, социјалното договарање и доставувањето на услугата од по- веќе даватели на услуги овозможува поголема конкуренција, а тоа посредно придонесува за квалитетот на услугата.

За да се воведе системот социјално договарање неопходно е да се утвр- дат цените на социјалните услуги, да се утврдат критериумите и стандардите за доставување на услугите, како и критериумите и стандардите за управу- вање со давателите на услугите. Како резултат на сето тоа ќе се обезбедат квалитетни услуги. Притоа, постои општо позитивно и недвосмислено разби- рање за придобивките од стандардите, кои се препознаваат како однапред организирани чекори по кои треба да помине давателот на услугата со цел таа да биде квалитетно и навремено испорачана. Проценката на подготвеноста за нивно спроведување покажа високо ниво на остварливост, доколку за таа цел бидат издвоени соодветни финансиски средства. Понатамошниот текст подетално ја разгледува проценката на влијание- то на регулативата во Република Македонија од воведувањето модел на со- цијални договори, односно, социјално договарање.

Пррочитајте повече тука: https://crpm.org.mk/wp-content/uploads/2017/10/web-ria.analizi.mk_.pdf

More To Explore

Privacy Overview

This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.